Tom Wheeler ประธาน Federal Communications Commission (FCC) เป็นพยานระหว่างการพิจารณาของคณะอนุกรรมการการสื่อสารและเทคโนโลยีพลังงานและการพาณิชย์ของสภาผู้แทนราษฎรเกี่ยวกับการกำกับดูแล FCC บน Capitol Hill ใน Washington, DC เมื่อวันที่ 20 พฤษภาคม 2014 ไฟล์ภาพโดย Kevin Dietsch/UPI | ภาพถ่ายใบอนุญาต
วอชิงตัน, 26 ก.พ. (UPI) –อินเทอร์เน็ตแบบเปิดเป็นเป้าหมายสำหรับชาวอเมริกันทุกคน แต่ต้องบรรลุผลด้วยวิธีการที่ไม่สนับสนุนชาวอเมริกันที่หลงใหลในเทคโนโลยีมากที่สุดเพียงร้อยละหนึ่งโดยเสียค่าใช้จ่ายส่วนที่เหลือ คำสั่งของคณะกรรมการกลางกำกับดูแลกิจการสื่อสารกำลังครุ่นคิดสามารถทำเช่นนั้นได้
ในวันพฤหัสบดี FCC จะลงคะแนนให้อนุมัติคำสั่งเปิดอินเทอร์เน็ต
ตามหัวข้อ II ของพระราชบัญญัติโทรคมนาคมปี 2539 ทั้งประธาน Tom Wheeler และผู้บัญชาการ Ajit Pai ได้ออกข่าวประชาสัมพันธ์และเอกสารข้อเท็จจริงซึ่งมีรายละเอียดร่างคำสั่งที่หมุนเวียนอยู่ในระหว่างรอการลงคะแนน เป็นคำสั่งที่นักเคลื่อนไหวที่สนับสนุนกฎระเบียบและทนายความของพวกเขาจะรัก แต่สำหรับผู้บริโภคที่อ่อนแอและธุรกิจขนาดเล็ก อาจเป็นเรื่องเจ็บปวด
ประการหนึ่ง ตามรายงานของปาย ร่างคำสั่งที่เผยแพร่เมื่อวันที่ 5 กุมภาพันธ์ เอื้อประโยชน์แผนข้อมูลแบบทานได้ไม่อั้นแบบไม่จำกัด และไม่สนับสนุนการกำหนดราคาตามการใช้งานตลอดจนแผนข้อมูลที่ได้รับการสนับสนุน คำสั่งสุดท้ายที่จะใช้วิธีการนั้น แผนราคาต่ำที่ให้จุดเริ่มต้นสำหรับคนยากจนจะหายไป ผู้บริโภคที่ใช้อินเทอร์เน็ตน้อยจะถูกบังคับให้อุดหนุนผู้ที่ใช้อินเทอร์เน็ตอย่างหนัก ข้อมูลในช่วงกลางปี 2014 ของ Sandvine แสดงให้เห็นว่าผู้ใช้อินเทอร์เน็ต 1 เปอร์เซ็นต์แรกใช้การรับส่งข้อมูลเกือบสองเท่าของจำนวนผู้ใช้ทั้งหมด 50 เปอร์เซ็นต์ด้านล่าง Pew Research, Nielsen และคนอื่นๆ ได้แสดงให้เห็นว่าผู้สูงอายุและคนจนซึ่งไม่ค่อยมีแนวโน้มที่จะใช้อินเทอร์เน็ต พวกเขาไม่ควรบังคับให้อุดหนุนหนึ่งเปอร์เซ็นต์
แต่อันตรายต่อผู้บริโภคไม่จำเป็นต้องจำกัดอยู่ที่ราคาเท่านั้น ในปี 2548 ศาลฎีกาได้ยืนยันการตัดสินใจก่อนหน้าของ FCC ว่าการเข้าถึงอินเทอร์เน็ตบรอดแบนด์ (BIA) ตามที่เสนอในปัจจุบัน เป็นบริการข้อมูลที่ไม่อยู่ภายใต้หัวข้อ II ของพระราชบัญญัติการสื่อสาร หาก FCC ตัดสินใจที่จะเพิ่มโอกาสในการได้รับชัยชนะโดยบังคับให้ผู้ให้บริการ BIA เปลี่ยนแปลงบริการที่พวกเขาเสนออย่างสิ้นเชิงเพื่อให้เหมาะสมกับข้อกำหนดของ Title II บริการจะยากขึ้นมากสำหรับผู้ที่ไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ผู้ให้บริการ BIA จะต้องตัดการส่งสัญญาณจากบริการอื่นๆ ที่รวมอยู่ด้วยในปัจจุบัน
นัยอย่างหนึ่งในโลกแห่งความเป็นจริงของการซ้อมรบทางกฎหมาย
ดังกล่าวก็คือผู้บริโภคที่มีช่องโหว่ซึ่งพบว่าการเข้าถึงอินเทอร์เน็ตเกิดความสับสนอาจพบว่าตนเองต้องรับผิดชอบต่อการค้นหา DNS (ที่อยู่เว็บไซต์) และการรักษาความปลอดภัยทางไซเบอร์ในทันที รวมถึงการค้นหาแหล่งอีเมลใหม่ เว็บ – การเรียกดูและฟังก์ชันอื่น ๆ ที่รวมไว้สำหรับพวกเขาโดย BIA ของพวกเขา ใช่ ข้อมูลทั้งหมดนี้หาได้จากแหล่งต่างๆ บนเว็บ เนื่องจากแฟน Title II จำนวนมากได้ระบุไว้ในใบปะหน้าของ FCC แต่บางทีก่อนที่จะยื่นความคิดเห็นเหล่านั้น พวกเขาควรจะถามปู่ย่าตายายว่าต้องการทำหน้าที่ตรวจสอบแหล่งข้อมูลเหล่านั้นเพื่อความปลอดภัยและความน่าเชื่อถือหรือไม่
เอกสารข้อเท็จจริงของประธานยังระบุด้วยว่า เพื่อปรับปรุงโอกาสในศาลต่อไป FCC จะบังคับให้ผู้ให้บริการ BIA เสนอบริการใหม่แก่ผู้ให้บริการ Edge ซึ่ง FCC จะประกาศให้เป็นบริการโทรคมนาคมด้วย ดูเหมือนว่าบริการจะประกอบด้วยการตอบสนองของผู้ให้บริการ edge ต่อคำถามจากผู้ใช้ปลายทาง ตัวอย่างเช่น สมาชิก BIA อาจขอภาพยนตร์จากเว็บไซต์ เซิร์ฟเวอร์ของเว็บไซต์ส่งภาพยนตร์ และ BIA ส่งมอบให้กับผู้ใช้ปลายทาง การส่งคำตอบนั้นจากเว็บไซต์จะถือเป็นบริการที่ BIA เสนอให้กับเว็บไซต์ แยกจากบริการของ BIA ไปยังสมาชิกของตนเอง ในปัจจุบัน การชำระเงินของผู้ใช้ปลายทางให้กับ BIA จะครอบคลุมค่าใช้จ่ายสำหรับทั้งผู้ใช้ปลายทางและเว็บไซต์ที่ตอบกลับ แต่แนวทางทางกฎหมายใหม่มีแนวโน้มที่จะเปลี่ยนแปลงสิ่งนั้น
จะต้องเสนอบริการโทรคมนาคมตามพระราชบัญญัติโทรคมนาคม พ.ศ. 2539 โดยมีค่าธรรมเนียม เนื่องจากการตอบสนองของเว็บไซต์กำลังยกเลิกการรวมกลุ่มจากคำค้นหาโดยผู้ใช้ปลายทาง FCC จึงไม่สามารถคาดหวังให้อยู่ในศาลได้หากพยายามโต้แย้งว่าผู้ใช้ปลายทางชำระค่าบริการทั้งสอง ดังนั้น FCC จะต้องยืนยันการชำระเงินโดยเจ้าของเว็บไซต์สำหรับบริการที่พวกเขาได้รับจาก BIA นับพันที่พวกเขาไม่มีความสัมพันธ์ที่ดี แน่นอน การจ่ายเงินจะสร้างต้นทุนใหม่สำหรับเจ้าของเว็บไซต์ เช่น ร้านโปรดของ Senator Leahy, Vermont Country Store และแม้แต่ธุรกิจขนาดเล็ก ซึ่งเป็นต้นทุนใหม่ที่ไม่ก่อให้เกิดประโยชน์ใดๆ แก่พวกเขาเลย
